به جان زنده دلان سعدیا که ملک وجود نیز آنکه را ز خود ییازاری

عاشقت خواهم ماند بی آنکه بدانی دوستت خواهم داشت
بی آنکه بگویم درد دل خواهم گفت بی هیچ گمانی گوش خواهم داد بی هیچ سخنی در آغوشت خواهم گریست بی آنکه حس کنی در تو ذوب خواهم شد
بی هیچ حرارتی اینگونه شاید احساسم نمیرد